چند يادداشت در باب حضرت امام حسين علیه السلام

مشخصات كتاب

عنوان : چند يادداشت در باب حضرت امام حسين (ع)

پديدآورندگان : امام سوم حسين بن علي(ع)(توصيف گر)

محسن برزگر(پديدآور)

زبان : فارسي

صاحب محتوا : موسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان

توصيفگر : سرگذشت نامه هاي فردي

افعال امام حسين ( ع )

عصمت امام حسين ( ع )

وضعيت نشر : قم: مؤسسه فرهنگي و اطلاع رساني تبيان، 1387

يادداشت : , ملزومات سيستم: ويندوز 98+ با پشتيباني متون عربي؛ + IE6شيوه دسترسي: شبكه جهاني وبعنوان از روي صفحه نمايش عنوانداده هاي الكترونيكي

شناسه : oai:tebyan.net/3353

تاريخ ايجاد ركورد : 1387/10/24

تاريخ تغيير ركورد : 1387/10/24

تاريخ ثبت : 1389/6/28

قيمت شيء ديجيتال : رايگان

مقدمه

در مدينه چشم گشود؛ به حسين نام گرفت. پدرش اميرمؤمنان بود، و مادرش،فاطمه دختر رسول خدا؛ و برادرش حسن و همه، دست پروردگان محمد رسول الله (ص).كنيه اش ابوعبدالله و لقب هايش؛ سيد، طيب، زكي، مبارك، وفي و... از ميان لقب ها «سيدالشهدا» بيشتر آورده مي شود، هر چند، اولين بار حضرت رسول اكرم (ص) بر عموي خود حمزه نهاد.دانستن اين نكته در اين جا بد نيست كه، عرب هاي پيشين، آوردن كنيه را نشاني از سپاس، و لقب را بي احترامي مي پنداشتند. در ديوان حماسه مي خوانيم:اُكنيه حين اناديه لاكرمه ولا القبه و السوءة اللقباو به فارسي:كنيه باشد احترامش بي شمار و زلقب پرهيز، زشتش بي شمار

بزرگواري امام

روزي حسين بن علي (ع) با قومي از صحابه و بزرگان عرب بر سر خوان نشسته بود و غذا مي خورد و جبّه ديباي، رومي گرانمايه نو پوشيده و دستاري به غايت نيكو بر سربسته بود.غلامي، خواست كه كاسه اي خوردني در پيش او بنهد و از بالاي سر او ايستاده بود.قضا را كاسه از دست غلام رها شد و بر سر و دوش حسين بن علي ريخت، و دستار و جبّه،از خوردني آلوده شد، ناراحتي در حسين پديدار آمد، و از طيره و خجالت رخسار او برافروخت، سر بر آورد و در غلام نگريست، غلام چون چنان ديد، بترسيد كه او را ادب فرمايد،گفت:(و الكاظمين الغيظ و العافين عن الناس) حسين _ رضي الله عنه _ روي تازه كرد و گفت:«اي غلام تو را آزاد كردم تا به يك بارگي از خشم و مالش من ايمن گردي.» همه حاضران را از آن علم و بزرگواري حسين در چنان حال عجب آمد و پسنديده